Aldanış

Ne zaman sevmeye açsa bu kalp kapılarını hep kırıldı ve yıkıldı Sevdiğini söyleyen her yabancı yanında taşıdığı sahte sevgisini alıp götürdü giderken Her ayrılıktan sonra usta bir tamirci gibi kırılan kalbimi onarmaya çalıştım; ama hiçbir zaman kanayan yaraları dindiremedim. Yüreğimle başbaşa kalırken davetsiz bir misafir çıkıp geldi yine. Hani kışın o aldatıcı güneşine kanıpta çiçek açan ağaç birkaç gün sonraki ayazda yıkılır ya! İşte kalbimde o aldatıcı güneşe inandı.

Ayrılıklar, üzüntüler , gözyaşı derken çok şey öğrendi bu yürek. Güvenmemek gerekiyormuş seni seviyorum diyenlere, inanmamak gerekirmiş o sahte gözyaşlarına bile….