Aşkım Yadigâr Kalacak Sana

Yüreğim ne dediyse onu dinledim ben. Kimi işaret ettiyse ona yöneldim.
Şimdi sen diyor da başka bir şey demiyor. Ansızın bastıran bir yağmura
hazırlıksız yakalanır ya insan, işte öyle ıslattı beni aşkın.
Seni bekledim ben. Yüreğimdeki heyecanı, gözlerimdeki
yeşili,dudaklarımdaki ateşi, ellerimdeki titremeyi, küçük dokunuşları
sana sakladım.
Ne sen beni bilirdin ne ben seni ama, bir yerlerdeydin ve mutlaka gelecektin.
Ve bir gün çıktın karşıma. İşte o gün sevdaya dair nekadar tortu varsa
içimde eridi gitti. Çocuk oldum yeniden. Hani bıraksan yemyeşil bir kırda
bağıra çağıra şarkı söyleyip koşarım. Seni bulmanın coskusunu hiç
bitmeyecek bir enerjiyle yaşarım. Seninle yep yeni bir hayatın
başladığını biliyorum. O hayatın içinde vazgeçilmez kıldığım tek
şey sensin.
Bilirim, bu şarkı korkutur bazen insanı. Neler oluyor diye sormadan
bir duygu selinin
içinde bulursun kendini. Ama zaten aşk öyle bir şey değilmidir?
Sorarsan planlarsan onun adına aşk denir mi?
Bırak kendini bırak ki aşkınbüyüsü sarsın seni. Kendini o eşsiz
duyguların ferahlığına
bırak. Tut elimi birlikte çıkalım bu yolculuğa. Yarınsız zamanların
iki yolcusu olalım. Kaygısızca yaşayalım aşkı, eriyelim
birbirimizde. Yüreklerimiz birbirimiz için atsın, soluklarımız
birbirine karışsın. Tutkunun alevleri dalga dalga sararken
bedenlerimizi.
Gidersen… Gözümdeki son parıltıyı da alır götürürsün. Bir
zemherenin ortasında
titrerken bırakırsın beni. Ama merak etme ayakta kalırım ben. Tıpkı
fırtınaların boynunu eğip yıkamadığı kavak ağacları gibi. Senden
bana yadigar kalan her anıyı bir kez daha bir kez daha yaşarım.
Aşkım da benden yadigar kalır sana..