Ey Benim Doğmayan Sabah Yıldızım

Geceler mi uzak sen mi uzaksın
Ne zaman bitecek bu yalnızlığım
Umutlar mı uzak sen mi uzaksın.

Bil artık sabrımın sabrı da bitti
Seninle gelen aşk sensiz terk etti
Çalmadın kapımı çalmadın gitti
Ellerin mi uzak sen mi uzaksın.

Seni düşünmediğim zamanlarda
Gözlerini görüyorum karşımda.
Gözlerini görmediğim zamanlarda
Saçlarını okşuyorum büyük bir hazla.
Saçlarını okşayamadığım zaman da
Seni düşünüyorum.
Anlıyacağın çok meşgulüm seninle
İlgili zamanlarda.
Kendime bir dünya kurdum.
Sadece senin olduğun
Ve ben
En mutlu insanım
Kendi dünyamda.

“Bir sabah güneşi oldun içimde
Coşkun pınar gibi sana akarım.
Bir sevda ateşi yaktın gönlümde
Sensiz geçen güne ağıt yakarım.

Solmasın hep açsın kırmızı güller
Sılada sevdalın hep seni özler.
Baharda tomurcuk gibiydi gözler
Sensiz geçen güne ağıt yakarım …

Aşkınla yaşarım elin elimde
Gözlerinde sevda olur bakarım.
Bu canı anlatmak vardı dilimde
Sensiz geçen güne ağıt yakarım.”