GERİ GELEN MEKTUP…

Ruhun mu ateş yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi ateşten?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu;..

Ay secde edip sehrine yerlerde sürünse,
Gün senden ışık alsa da bir renge bürünse
Her şey silinip kayboluyorken nazarımda,
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse;..

Gönlümdeki azgın devi rüzgarlara attım,
Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım.
Gözler ki birer parçasıdır sende ilahın,
Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın;..

Vur;..Vur;..Şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin,
Sen vururken de öldürürken de güzelsin.
Bir başka fisun fışkırıyor sanki yüzünden,
Bir yüz ki yapılmış dişi kaplan hüznünden;..

Ey sen ki kül ettin beni olmaz yakışınla,
Ey sen ki gönüller tutuşur her bakışınla.
Hançer gibi keskin güller gibi ince,
Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince;..

Hasret sana ey yirmi yılın baharı,
Vaslınlada dinmez bağrımdaki ağrı,
Dinmez gönlün tapmanın aşkın sesidir bu
Hasret çekerek uğruna ölmekte kolaydı,

Görmek seni ukbadan eğer mümkün olsaydı
Dünyayı boğup mahşere döndürse denizler,
Tek bendeki volkanları söndürse denizler,
Hala yaşıyor gizlenerek ruhuma kabil;
İmkanı bulunsaydı bütün ömre mukabil,
Sır etmeye elden seni bir perde olurdum,
Toprak gibi çiğnediğin yerde olurdum;..

Tanrıyı kıskandırıyordur’..
En hisli şiirden de örülmez bu güzellik;
Yaklaşması güç senden uzaklaşması zordur,
Kalbin işidir gözle görülmez bu güzellik…