Karda Donmak Üzeresin,Uyumak Tatlı Geliyor Ama Öldüğünün Farkında Değilsin
Usandım yeşermemiş umutsuz bahçeyi beklemekten, usandım, tarla kuşunun sesinden usandım bu yürekten kendimden usandım durup durup seni özlemekten….
Hasretim rengine siyah mı desem ağarmak bilmiyor sonsuz geceler ya gülerdim ya, ölürdüm görsem ömrümden uzansa sensiz geceler…
Kaybetme korkusu taa içimdeyken, bekle diyorsun, döneceğim bir gün. Beden beklemesine bekliyor ama yürek kan ağlıyor sensiz geçen hergün…
Akşamın matem rengine büründüğü saatte gökyüzündeki kandiller tek, tek yanmaya başladığında içimde sessiz bir çığlık… özlemeyi özledim…. özlemeye değer ne kaldıysa…
Tüketti usanmışlığın senide benide ben bekle demedim senin hissetmeni bekledim sen hissetmemeyi tercih ettin….ya da hissetmeye odaklandığın şeyin seni tüketmesini istedin tükettin kendini içinde ki sevgini yada tükettiğini sandın…sana söylemiştim cesur ol ve hisset diye sen yenilmişliği seçtin ve suçlu yüreğini avutmak için suçlu aradın….değer bulduklarını özlemen hala bu duyguyu hissedebilmen adına…iyi bak kendine aynada ki insana sana nasıl seslendiğine….
KARDA DONMAK ÜZERESİN,,UYUMAK TATLI GELİYOR,,,AMA ÖLDÜĞÜNÜN FARKINDA DEĞİLSİN! ! !