Kendimi Aramaya Gittim..Gelecegim

Şehrim üşüyor bu gece,hava tam kar havası,ufkun kırmızıya çalan teninden kar taneleri dökülüyor…
Eskisi kadar karanlık değil gece….

İçimde incinmişliğim….
Yüklenip acıya dair ne varsa içimde,gecenin kıyısına çıkıyorum bu gece…
Geçmişime bakıyorum.Yaşanmışlıklarıma ,yaşanmamaşlıklarıma ve bir türlü tamamlamayı beceremediğim,yarım kalmış kendime……

Ne zaman içime biraz fazla baksam,yükseklik korkum depreşir….İçimdeki yarda arıyorum yarin izini….İçime düşemekten ve bir daha bulamamaktan korkarark kendimi,dalıyorum içimin karanlık dehlizlerine,yüreğimin kapısına “kendimi aramaya gittim , az sonra geleceğim”i asarak….
Garip bir duygu gelip yerleşiyor gönlüme….Sözler ateşini körüklermiş ya ızdırabın,yazmak gelmiyor içimden bu duguyu…..

Herşeyi ,herkesi anlarım da beni hayallerimden,umutlarımdan ve geleceğimden vuran sen olmamalısın ey yâr….
Bunu kaldıramam….

Anlatamadıklarımı saklıyorum gecenin koynuna

Beni üşüten bu yokluk…
Beni üşüten bu gece….
Beni üşüten bu hava….
Geceye sakladığım hüzünler bir bir çıkıp yerinden gelip yerleşiyorlar içimin boşluğuna ve mayasına hüzün katılmış gözyaşları çiziyor yanaklarımı….

Kendi kendine hep gurbet olmuş,kendinin sılası olmayı becerememiş ben….
Mevsim bahar…..Şehir kurtuluyor eski renginden…..
Bir ben beceremedim içimin dağlarını yeşertmeyi…..