Sevgi ile Kal

Kendimle savasım ve o duygularımla duygularımla verdigim mucadele sanırım bu gece sona erdi.Ve ben o demir parmakların ardındaki güneşin dogmasına izin verdim ilk defa.Hiç böyle olmamıştım ben.Belkide olmuştumda ben farketmemiştim  çünkü dünyamda bir tek sen vardın.Artık huzurlu ve mutlu olacam belkide,seni gizledim yüregimin köşesine.Alışacak bu yürek buna,sonsuz sevginin aslında beni yenileyen tek duygu oldugunu farkettim…Gözlerimde senin derinligin,sözlerinde senin sıcaklıgın,ruhumda senin  varlıgın yaşatıyordu beni.O zaman agır gelmiyordu bu aşk bana.Özümdeydin parçamdın sen benim.ESkiden hafif derdim bu duyguya,sadece hafif…