Sevgiliye…

Bu şehirde yağmur yağdığında ıslanan kaldırımları ,kaldırımlarda ıslanan aşıkları düşünüyorum.Terk edilmiş duygular ve kimsenin anlamaya değer görmediği aşklar var sessiz yüreklerde.Doğmak isteyip de bir türlü doğamayan duygularla sancılanırdı o zamanlar yüreğim.

Nerden geliyor bu çocuksu umut ? Herşeye yetebileceğini inanan o gizli inanç,nerden geliyor bu deli dolu cesaret bilmiyorum.Senden önce geçirilmiş o kısır yalnızlığımda öylesine zorluklara katlandım ki ..

Seni yaşamak mantık üstü bir duygu,yitirilen günlerin kazanılışı,yeni bir umut ,gecenin ağlayan sessizliğinde bir iç çekiş ,hayata dönüş ey sevgili….