Unutmak mı? O Nasıl Bir Şey?

“Unut beni! ” diyorsun… Her anımı kanatırken hatırlamak, Çekerken seni içime nefesimle, Sabah doğup, akşam batan güneş, Hatırlatırken en içten gülüşünü, Nasıl unuturum?
“Unut beni! ” diyorsun… Baharda canlanıp, Güzün ölürken doğa, Güneş aşkın gibi kavurup, Yağmur eşlik ederken gözyaşlarıma, Nasıl unuturum?
“Unut beni! ” diyorsun… Dağlar, büyüklüğünü sevdamın, Denizler, güçlüğünü sana ulaşmanın, Dümensiz bir sandal beni, Göçmen kuşlar seni anlatırken, Nasıl unuturum?
“Unut beni! ” diyorsun… Çiçekler, baharda açıp, Güzün solar mı sanırsın? Dört mevsim solgunken çiçeklerim, Her mevsimim dönmüşken kışa, Buzları eritip, güneşi soğutan bu sevdayı, Nasıl unuturum?
“Unut beni! ” diyorsun… Yüreğime eşlik edercesine Çırparken kanatlarını kuşlar, Bir çocuk gülümsemesi, Anlatırken masumiyetini, Getirirken bir bülbül sesini, Şahin elinden kurtulan bir serçenin yorgun yüreği, Yüreğime kardeş olurken, Nasıl unuturum?
“Unut beni! ” diyorsun… Silmişken unutmayı lügatimden, Kurmuşken iki kişilik dünyamı, Adamışken hayatımı sana, Nasıl unuturum? “Unut beni! ” diyorsun… Peki sen? Sen “Unut beni! ” derken bile, Unutabilecek misin beni?