Ayrılık ve Sonrası
Ayrılmışsınızdır, uzun zamandır bir şey yaşadığınız, sevdiğiniz, bazen bakmaya bile kıyamadığınız o muhteşem kişiden. Vakit ayrılık vakti olduysa emin olun kurulacak binlerce yalan, söylenecek binlerce gereksiz cümle çıkar ortaya. Bazen sevgim bitti diyerek ayrılır çiftler, bazen sıkıldım diyerek. Bazen ayrılmaların da bir başkası rol alır yani kısaca aldatılırsınız. Galiba bir insanın en çok canını acıtan ayrılma sebebi de budur herhalde. Usta şair Özdemir ASAF bile ne demiş bu ayrılma için ‘’ Aşk; iki kişinin sokak kavgasına benzer, çünkü ayıran hep bir yabancıdır. ‘’
Varmıdır bu cümleler üzerine kurulacak bir başka cümle ya da söylenebilecek bir şeyler. Evet, ayrılmak böyle gariptir işte ve böyle büyük acıtır insanın canını. Ve hayat yeniden başlar ayrılan kişiler için, sanki bir kaseti yeniden başa sarmış gibi.
Ayrıldıktan sonra yüzüne bir somurtma yerleşir, sanki yıllarca orada oturacakmış gibi, öyle büyük ve derinlemesine. Sanki birileri gülüşlerini açılmayacak bavullara kaldırır ve orada ölüme terk eder. Veya için de gülüşlerinin olduğu bavulu hiç dönmeyecek bir otobüse verir ve gönderir. O kadar uzaktır gülmek sana ve o kadar gereksiz. Ayrılık şarkıları çalınsın ister hep canın, arkada hep bir mutsuzluk havası esmeli diye düşünürsün. Hareketli her parça canını sıkar, bunalmana ve nefes alamamana neden olur. Aşk veya ayrılık filmleri seçersin raftan, izlemiş olsan bile tekrar izlemek istersin. Daha film başlamadan gözlerin dolmaya başlar. Kırıcı olursun ailene, arkadaşlarına, dostlarına karşı, ama bu istemeden kırmaya girer. Çünkü ne sen onları kırmak istersin ne de onlar seni üzmek. Gece olduğun da ruhun sıkılır, kendini nefes alamıyormuşsun gibi hissedersin. Neden öyle hissetmeyesin ki öyle değil mi. Tüm emeklerin, tüm sevgin, onun ile birlikte doğan ve büyüyen o binlerce anı ve yaşanmışlık. Şimdi hepsi kafan da oluşturduğun çöp kutusunun içerisin de duruyorlar sessizce. Ve belki de sonsuza kadar orada kalacaklar. Bu durum böyle birkaç hafta devam eder, fakat yaşamaya ve hayatını sürdürmeye devam etmek zorundasındır. Yavaş yavaş doğrulursun ve kaldığın yerden hayatına devam etmeye başlarsın. Onu unuttum dersin ilerleyen zamanlar da ama kendini kandırmak için söylediğin en büyük yalan olur bu cümle, çünkü onun ile ilgili her şey duruyordur orada bir yerlerde, kıyıda köşede. Sadece artık görmek istemediğin yerlere yerleştirmişsindir tüm anıları o kadar. Devam eder zaman akmaya ve sen her gün daha güçlü bir şekil de doğarsın bazen kendin için, bazen sevdiklerin için. Günü gelip her şey düzeldiğin de yeniden başlayacaksındır sevmeye. Sen ne kadar sevmeyeceğim artık kimseyi diye kandırmaya çalışsan da. Çünkü insansın ve herkes gibi sevilmeye ve sevmeye muhtaçsındır. Bu yüzden yeniden denersin her şeyi, ilk başlar da çok korksan da bu durum fazla uzun sürmez ve bırakırsın kendini yeniden hayatın o karmaşık ve anlamsız kollarına. Her duygu ve her oluş senin için yeniden anlam bulmaya ve yeni değerler kazanmaya başlar.
Şunu sakın unutma hayat nefes aldığın sürece yaşamaya değerdir!