Bir şarkı çalıyor

Bir şarkı çalıyor şuan oturduğum mekânda. Nedense o anlamsız zihnim yorgun ve aciz bir şekilde anılarım arasın da gezintiye çıkıyor. Bir şeyler bulacak belli ama ne bulacağını bende bilmiyorum. Biraz gezindikten sonra aradığını buluyor. Üzeri tozlu bir kitap seçiyor ve açıyor o an hatırlıyorum çala parça bizim parçamızdı bir zamanlar. Sen ortak bir parçamız olsun istiyordun ve bir gün soğuk bir kış gecesi seni ene bırakırken bu şarkı işte b şarkı bizim şarkımız olsun demiştin o an önünden geçtiğimiz bir canlı müzikli mekândan çıkan melodileri bana dinleterek. Şarkı Teoman’a aitti. ‘’Sevdim seni bir kere başkasını sevemem deli diyorlar bana, desinler değişemem’’ diyordu şarkıda. O an yüzümde tatlı bir gülümseme ile kabul etmiştim bu şarkıyı. Cidden sözleri çok güzeldi ve bizim şarkımız olmayı hak ediyordu. O akşam seni evine bıraktıktan sonra hemen eve varır varmaz o şarkıyı buldum ve sabaha kadar dinledim. Sen bunu öğrenince önce çok sevinmiş ardından da beni bir ton azarlamıştın uykusuz kaldım diye. Artık gittiğimiz yerlerde o çalsın istiyorduk hep hatta hatırlıyorum bir gün kafenin birin de bu parça çalınca seni dansa kaldırmıştım önce çok utanıp kalkmak istememiştin. Sonra kalkıp kafanı boynuma yaslayıp dans etmiştin. Dans bitip oturduğumuzda beni kocaman öpmüştün. O an neredeyse ölecektim mutluluktan. O kadar mutlu olmuştum bende sende. Deli demiştin bana delisin demiştin ama gerçekten de öyleydim yanın da çünkü aklım sen gelince başka diyarlar da gezintiye gidiyordu, sadece yüreğim kalıyordu geriye. Aşkın gelişi aklın gidişinden belli olur diye bir cümle var ya cidden doğruydu işte o cümle ne yapayım. Güzeldi ya her şey. Zaman bize biraz acımasız davranmıştı, belki biraz da sen. Vay be bir anda neleri hatırladım böyle. Garip ama güzel, aslın da senin ile yaşadığım her an çok güzeldi. Ve ben şartsız, kuralsız, düşünmeden, planlar kurmadan çok sevdiğim ve o anların doya doya yaşadığım için cidden çok mutluyum. Çünkü yaşadığım her andan zevk aldım. Yani güzel bir hikâyeydi bizim ki. Sadece sonu kötü bitti. Eğer sonun da bir terk ediş olmasaydı. Yani sen kalsaydın avuçlarım da halen gözlerinin içine bakarak bu şarkıyı dinliyor olabilirdik. İki ayrı beden de tek bir ruh gibi…

Ama sen gittin. Ne bir açıklama yaptın, ne bir not bıraktın bana. Sadece bitmesi gerek dedin sessizce gittin. Ne gidişine inanabildim, ne niçin gittiğine. Ama sen gitmiştin işte. Ortada böyle büyük ve acı bir gerçek vardı artık. İlk zamanlar çok canım acıdı, hep aklımı kemirip durdu düşünceler. Neden gitti, niçin gitti diye. Ama belliydi bir hikâyenin son kısmıydık seninle. Okunduk ve bittik. Bakar mısın ya bir parça beni nerelerden aldı nerelere getirip bıraktı. Şimdi merak ediyorum acaba sen de duyduğun da bu şarkıyı benim gibi düşüncelere dalıyor musun yoksa başka şarkılar çoktan ‘’ sizin’’ şarkınız oldu mu?