Hasret

Adını hasret koydum gülüm
Sen yoksun ondandır gülüm
Vazgeçmek istedim olmadı
Adın hasret olsun be gülüm

Gidişin dönecek gibi değildi
Hasret bıraktın o gülüşlerine
O derinden bakan gözlerine
Adın hasret olsun artık gülüm

Sana nasıl da hasretim gülüm
Gülümü ararım, nerede gülüm
Beyhude geçiyor benim ömrüm
Adını hasret koydum ben gülüm

Ümitlenme boşa, bekleme dediler
Bu gardan sevdan geçmez dediler
Gönlümdeki ateşi söndüremediler
Onun için hasret koydum be gülüm

Kanadı kırık gönlümü saramadılar
Delisin sen deyip beni alaya aldılar
Boynum bükük, harında bıraktılar
Ondan adını hasret koydum gülüm

Sen yoksun hasretin hiç çekilmiyor
Şu deli gönlüm sensiz yapamıyor
Hasretten başka ad aklıma gelmiyor
Onun için hasret koydum be gülüm

Gece olunca dertlerim başlıyor
Hasretin beni derinden yaralıyor
Neden gelmiyorsun aklım ermiyor
Ondan adını hasret koydum gülüm

Hasretin kor alev, sardı her yanımı
Dönüşü olmayan bu kara sevdamı
Hasret olmasında ne olsun, yalan mı
Onun için hasret koydum ben gülüm

Boşuna umutlanma bile diyemezsin
İyi bilirim sen beni asla sevemezsin
Benim çektiklerimi sen hiç bilemezsin
Ondan hasret koydum adını gülüm

Önceleri senden çok umutluydum
Sana tertemiz aşkımı sunmuştum
Senin aşkından güller gibi soldum
Adını hasret koydum senin gülüm

Kader ördü ağlarını, hasretim oldun
Geceleri yanımda seni aradım yoktun
Yaralı gönlümün özlemi sen olmuştun
Onun için hasret koydum be gülüm

Çıkaramadım seni yalnız dünyamdan
Seni öyle sevdim ki, sanma yalandan
Şahidim olsun bana, o yüce yaradan
Hasret oldun, sevdim seni canımdan

Yokluğun ölüm, ne yokum ne varım
Dayanacak gücüm bitti ne olur canım
Bırak şu inadı gel artık, kalmadı halim
Gel de bitsin artık bu hasret, cananım.

Abdullah Arslan