Işığım Ol Karanlığımda

Mumlar yaktım sensizliğime bu gece

Belki ışığı gelir sana , görürsün diye

Her sensiz mavi geceme bir mum…

Aydınlandı gecelerim acımaz artık ruhum

Yediyüz otuz mum yakmak istedim bu gece sana

Artık zor bu hayat anlasana

 

Işığım oldun karanlığımda

Göz yaşımdın hep ağladığımda

Hasret çiçeğindim koklamasanda

Kışın yakan güneşsin sen dokunamasamda

Yemyeşil bahar oldum hep sevdanla

Bahçendeki en güzel çiçek olduğumda

Tüm şiirler artık bana yazılsada

Sen yoksan yanımda aydınlanmaz gecem

Mumlar yaksam milyonlarca

 

Söndür hadi bu gece tüm ışıklarını

Yakacağım her sevda gecesine bir tanesini

Dikenli yollar  girse de araya

Kanaya kanaya ayaklarınla

Geleceksin bilirim yanıma

Gel desem uçacaksın kanatlanıpta

 

Haydi sen de bir mum yak bensizliğine

Otur bütün gece düşün ben ne haldeyim diye

Ömrümüz geçip gidiyor sevda ateşiyle

Dayanmak zor sevdası düşlerine girsede