Sen Gittin Ve ….

0

Sen gittin evimin adresi, kapımın zili gitti

Sen gittin sazımin teli, kuşumun dili gitti

Yangınlar düştü yüreğime, ıssızlaştı şehir

Sokaklara hüzün yağdı, gözlerime yağmur

Üstüme kapandı kapılar, ben kapandım içime

Günlerce haftalarca ağladım

Kırık bir ağaç dalında,

Öksüz bir kuş gibi kaldım

*

Sen gittin

Hazanlar başladı ömrümde

Yaprağa duran ağaçlarım gitti

Umutlarım gitti, baharlarım

Tutam tutam saçlarım gitti

Dudağımda şarkılar yarım kaldı

Bardağımda rakılar

*

Bir de yüreğimde kanayan şiirler

Masamda sigara izmaritleri kaldı

Ben kaldım öylece ortalarda tesellisiz

Bir de yıkıntım

*

Sen gittin

Şiirlerim öksüz kaldı

Kalemlerim, defterlerim

Ellerim, gözlerim, kirpiklerim

Yüreğimde kalkıp giden gemilerim

Dillerim öksüz kaldı

Ne varsa dağıldı geride kalan

Çöl oldu şiiristanım

Hayalim, düşistanım

*

Sen gittin

Kemanım yayım, güneşim ayım

Mutluluk payım gitti

Kara bulutlar çöktü üzerime

Sen gittin sustu kalbimin bülbülü

Soldu bahçemin gülü

Bağrımı yoldu yokluğun

*

Sen gittin ağzımın tadı

Mutluluğumun adı gitti

Yaslı yaşım, gamlı başım

Zehir aşım, otuz yaşım kaldı

Bir de ben kaldım öyle boynu bükük ortalarda

Yastığımda yağmur hıçkırıkları bir de

Ve yüreğime batan cam kırıkları her gece

*

Sen gitin hayalim düşüm

Sevincim gülüşüm, servetim işim gitti

Sen gittin, özlemin yüreğimde

Yokluğun kirpiğimde çoğaldı.

Umudum gitti, gururum gitti

Her gece oturup ağladım

Islandı ekmeğime karıştı korkunç acı

Gülmek nedir unuttum gitti

*

Sen gittin

Ömrüm insafsız ayaklarına toprak oldu

Kavruldu bahçelerim çiçeklerim soldu

Acılarım içimde fışkıran kan,

Gönlüm rüzgarlarda savrulan yaprak oldu

Sen gittin yaslandığım duvarlarım yıkıldı,

Güvendiğim dağlarım

Her gece yıldızlara bakıp bakıp ağlarım

*

Sen gittin, çakıl taşlarım

Yürekvuruşlarım

Sevgikuşlarım gitti

Yaralı bir ceylanın bakışında yaralı kaldım

Her yerde izimi sürüyor avcılar

Harcanmışlığın, terkedilmişliğin koynunda

Korunmasız, savunmasız kaldım

Sen gittin anlımın kara yazısı kaldı

Kalbimin sızısı

*

Gittin işte o gidiş

Bir daha dönmedin geri

Yarısı sende kaldı kalbimim,

Yarısı bende ezgili

Ah seher yeli

Ardında kara bulutlar, kara günler

Ve her gece soğuk ölümler kaldı

Hasretin kaldı bir de ölüm gibi

Ben kaldım öyle deli, öyle divane ortalarda

*

Sen gittin, masal bitti, ben bittim…

Şair: Nuri Can

Cevap bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.