“Aslında seni hiç sevmedim” dedin Bir şey diyemedim sustum. Dedin ki; “kalbim hiç senin olmadı Hiç bakmadım sana bütün sevgimle Olsa olsa acımaydı benimkisi Körkütük aşık olan senin aksine.” Cevap vermemi beklemiştin belki de Ben hıçkırıklarımı tutup yine sustum…
Dedin ki “Ben hiç senin olmadım Sana seni seviyorum derken hep yalan söyledim Sense bunun yalan olduğunu bildiğin halde Bir gerçeği inkar ederek bana inandın Sana hiçbir zaman senin bana baktığın gibi bakmadım ki Sen beni kaybetmekten korkardın Ben seni kaybetsem ağlamazdım.” Yüzüme baktın başımı çevirdim Gözyaşlarımı gizledim konuştum.
“Ben seni çok sevmiştim” dedim Bir şey diyemedin sustun. Dedim ki “Hiç umursamamıştım kendimi Kalbimi vermiştim sana kıracağını bile bile Hep yanılırım sanmıştım Küçük bi’ umuda inanmıştım.” Cevap vermeni bekledim sessizce Umrunda bile değildi sustun.
Dedim ki “Sen hiç benim olmadın Seni seviyorum derken bile sahteydi sesin İçimdeki ses hep yalan söylüyor demişti Bense dinlemedim sana bağlandım Doğru olmadığını bile bile inandım. Ben seni kaybetmekten korkardım Sen beni kaybetsen ağlamazdın.” Yüzüne baktım başını çevirmedin Gözlerini öylece diktin sustun.
Ekledim sonra “Şimdi senin her sözün benim canımı acıtırken Benim bir cümlemin bile seni düşündürmemesi; Ben senin için bir ömür harcamaya razı olmuşken Senin benimle geçirdiğin bir saniyeyi bile zarar sayman ne acı. Ben seni sevdim senin beni sevmediğini bile bile Sen beni sevmedin senden başkasını sevemeyeceğimi bile bile. Denedim çok denedim unutmayı Yapamadım söylesene nedir tek çare ?
