Sensiz Bir Gün

0

Özledim..Şuan radyoda çalan ‘şarkımıza’ hem ben eşlik ettim hemde gözlerim..Bir sigara yaktım ardından,rüzgar içti,içime çektiğim tek tük duman içimdekileri boğmaya yetti ve benim için yanan tek şey bitti.Seni arayan gözlerim penceren yağmurun ıslak ıslak kustuğu buharlamış özlemleri seyretti.Hani gitmeler gelmek içindi? Neden hala yoksun? Sensiz uyandığım her sabaha yaptığım yoklamalarda hep eksik çıkıyor bir taraflarım.Ya aklım,ya gülümseyişlerim yada huzur verici heyecanlarım.. Hasretin düştükçe aklıma sensizlik ruhuma işkence ediyor,bedenimi boğazlıyor.Sensizlik sessizliğin gürültüsünde arttıkça ben azalıyorum.Hala bitmeyen vuslat umudum nefesimin son hevesi belkide.Öyle bir sıçradınki sıradan hayatıma,aklım,mantığım,bedenim,yüreğim sen oldu,sen doldu,sen koktu tepeden tırnağa..Gidişin düşüyor aklıma..Giderken gözlerime hiç bakmadın,oysa hissettiğim her bakış farklıydı.Bazen parçalardım içimde seni,bazen yüreğimdeki dalgalarda boğulup giderdim seninle..Arkana bakmadan gittin,o an gözyaşım gibi düştün gözümden sende..Islak dudaklarımı masumca kondurduğun öpücükler değilde akan dökülüp dudağıma damlayan gözyaşlarım avuttu.Gittin işte öylece gittin..Şimdi geçmiş diyorlar,boşver geçmiş.Ama kimse bilmez hala geçmemiş..Alev alev üşüyorum.Havanın bir suçu yok,beni üşüten ne kış ayazları,nede yalnızlığım..Sensizlik üşütüyor beni bir yandanda cayır cayır yakarken canımı..Ruhumu dışlayan bedenim,yüzümdeki bakışlarının izlerini bir kez daha hissediyor,kalbim teker teker yumruklarını vurdukça..Bir öncesizlikmi desem bir sonrasızlıkmı? Yada evvel zaman içinde bir masal..Öyleyse en sevdiğin masala inanmaya çalışıyorum şimdi.Bir varmışsın,bir yokmuşsun..Tek gerçek artık ‘biz’in tekilleşip ben olması.. ‘Sen’le dolu hayallerimi,’sen’li günlerle takas ediyorum..Çıktım dışarı yanımda senide götürerek yürüyorum,izlerini kazıdığım her sokakta.Yüreğim ardımda,yüreğimde sen..Geliyorum bir yerlere,bir yerlerdende gidiyorum..Seni sevmekten başka birşey gelmiyor içimden..Aldığım hiç bir oksijen parçası vücuduma işlemezken,her nefes içimde seni yaşatmaya değer.Seni defalarca kendime anlatmak atrifsiz birşey.Ezberlediğim sense,yüreğimin gölgesisin,gölgemin beyaz kalan yanı kadar imkansız..Yokluğunu düşünmek bile acıtırken canımı,hiç gitme hep kal istiyorum içimde bir yerlerde..Sanki tamamen söküp atsam seni,sana dair ne varsa kaybolacakmış gibi geliyor..Öteke kendi sonunu hazırlayan bir hayat,beride ise sonun başlangıcını getiren üç nokta..Hiçbirşey yok artık,senden önce veya sana ait olmayan..Senden sonraysa ben bile yokum artık,zor geliyorum kendime..Sensizliğe sırf ‘sen’le başladığı için dayanıyorum.Sessizlik cinayettir,yüreğimin avaz avaz bağırdığı sana susup,içimdekileri öldürüyorum..Olmadı sevgilim olmaıdı,sensiz uyanmamak için bu gecede uyunmadı..Ölümün bana oynadığı en dramatik oyunsun sen..Ölüyorum..

Sezen

Cevap bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.