Ve sana bir sır da ben vereyim mi?
Ve sana bir sır da ben vereyim mi?
Onu hiç unutamayacaksın…
O mu? O bazen pişman olacak, sende bıraktıklarına üzülecek, ağlayacak belki bazen.
Seni hatırlayacak ara sıra, imlasız depresyonlar yazacak kağıtlara ve eli telefona gidecek istemeden.
Sen ise; sabah uyanmak istemeyeceksin ilk günler, yemek bile yiyemeyeceksin. Boğazına ayrılık takıldı çünkü…
Günde milyon kez telefona bakacaksın, boş bir cümle bekleyeceksin hatta herhangi bir dilde bile olması gerekmeyen.
Yine de her şeye rağmen dönecek bir gün; kalmak için değil, seni nasıl yıktığını görmek için çünkü her insan izlemek ister uğruna bir ölümü.
Ama seni bir daha hiç sevmeyecek!
Daha önce sevmediği gibi..